التخطي إلى المحتوى الرئيسي

L’exploitation des énergies fossiles menace «l’existence de notre société».

 Alexandre Shields





Alors que le gouvernement canadien, mais aussi celui du Québec, plaide pour l’exploitation des énergies fossiles du pays, une nouvelle étude prévient que le recours accru à celles-ci ne menace rien de moins que «l’existence de notre société». 
«Brûler toutes les réserves d’énergie fossile mènerait à des changements climatiques sans précédent si sévère qu’ils mettraient en cause l’existence de notre société telle qu’on la connaît aujourd’hui», insiste un rapport intitulé «La décennie cruciale» et publié lundi par la Commission sur le climat de l’Australie.

L’étude, qui note une vague de découvertes et d’exploitation de nouvelles réserves de pétrole, de gaz et de charbon, souligne que «la plupart» des énergies fossiles devraient demeurer enfouies dans le sous-sol. «Afin d’atteindre notre objectif de stabilisation [de la hausse] des températures à deux degrés ou moins, nous devons tout simplement laisser quelque 80 % des réserves d’énergie fossile dans le sol, a expliqué lundi à la radio publique ABC Lesley Hughes, co-auteur de l’étude. On ne peut pas se permettre de les brûler et avoir un climat stable et sûr.»

Selon l’Agence internationale de l’énergie, la Terre se dirige présentement vers une hausse des températures de pas moins de 5,3°C par rapport à l’époque préindustrielle. Un tel bond «aurait des conséquences désastreuses en termes d’événements climatiques extrêmes, d’élévation du niveau de la mer et entraînerait d’énormes coûts économiques et sociaux», a d’ailleurs fait valoir la semaine dernière la directrice générale de l’organisation, Maria van der Hoeven.

Les scientifiques estiment plutôt qu’il faudrait limiter la hausse à 2°C pour éviter que l’activité humaine entraîne de telles conséquences pour la planète et les gens qui l’habitent. C’est d’ailleurs l’objectif officiel des pays impliqués dans les négociations internationales sur le climat.

Le Groupe d’experts intergouvernemental sur l’évolution du climat est d’ailleurs formel : pour parvenir à limiter le réchauffement climatique entre 2°C et 2,4°C par rapport à l’ère préindustrielle, il faudrait que la concentration de CO2 plafonne entre 350 et 400 particules par million (ppm). Or, les plus récentes données de l’Organisation météorologique mondiale indiquent que la concentration de CO2 dans l’air devrait atteindre dès 2015 ou 2016 une moyenne annuelle de 400 ppm au niveau mondial. La concentration de CO2 devrait aussi continuer de croître, pour atteindre 450 ppm d’ici quelques décennies.

La suite de Kyoto

Un changement de cap ne pourra s’opérer à l’échelle de la planète sans «un instrument universel et juridiquement contraignant relatif au climat», selon le secrétaire général des Nations unies, Ban Ki-Moon.

Le compte à rebours jusqu’au rendez-vous climat de Paris en 2015, qui doit en théorie accoucher de cet accord crucial, a été lancé à Bonn la semaine dernière. Les pourparlers onusiens se sont d’ailleurs achevés vendredi sur une note plutôt positive malgré des tensions avec la Russie.

«Nous sommes encouragés par les progrès qui ont été réalisés ici», a déclaré à la presse la responsable climat de l’ONU, Christiana Figueres. «Les gouvernements sont de plus en plus concentrés sur l’ambition qu’il va falloir déployer ces prochaines années», a-t-elle estimé. L’objectif est de parvenir lors de la conférence de l’ONU prévue à Paris en 2015 à un accord global contraignant tous les pollueurs à réduire leurs émissions de gaz à effet de serre.

L’Union européenne cherche à promouvoir un système où tous les pays indiqueraient dans un premier temps les efforts qu’ils sont prêts à consentir, mais qui serait doté d’un mécanisme pour hausser le niveau d’ambition. De son côté, le groupe des pays en développement (G77) et de la Chine a réaffirmé qu’il ne devait pas être logé à la même enseigne que les pays industrialisés, historiquement responsables du réchauffement, sujet qui s’annonce comme l’un des points épineux.

Aussi, il n’a pas été possible d’avancer sur la question des réparations aux pays du sud pour les «pertes et dommages» causés par le réchauffement.

Le mécanisme de prise de décisions utilisé par les 190 États qui participent aux discussions a par ailleurs été remis en question par les Russes. Ulcérée par la façon dont l’accord de Doha, fin 2012, a été adopté en dépit de ses protestations, la Russie — qui a jeté le Protocole de Kyoto à la poubelle — a réclamé un débat sur les modalités de prises de décision. Celles-ci sont prises au consensus et non à l’unanimité. Ainsi, depuis quelques années, nombre d’accords sur le climat ont été adoptés en dépit de l’opposition de quelques pays. Une demande qui a eu raison de tout un pan des discussions.

Source: Le Devoir Avec l’Agence France-Presse

تعليقات

المشاركات الشائعة من هذه المدونة

هەر دەوڵەتێکی کوردی لەم دۆخەدا لە دایکبێت، وەک ئەوەی باشوری سودان دەبێت*

خالد سلێمان سیاسەتی ڕاستەوخۆ، ناڕاستەوخۆی شانشینی سعودی، قەتەر، تورکیا بەرامبەر عیراق و سوریا، لە حەڵەتی پاشەکشەی یەکجارەکی پرۆژەی دەسەڵاتێکی ئیسلامی ( ئیخوان، بەرەی نوسرە، ئەحراری شام، سوپای ئیسلام .. هتد ) ، کار بۆ دامەزراندنی کیانێکی سوننەی سەربازی دەکات، کە دور نیە، بەعسیەکانی ناو داعش، تۆوی ئەو کیانە بن . یانی داعشیش بەشێک دەبێت لە نەخشە سعودی - قەتەری - تورکیەکە .  ئێستا هەوڵی هەرسێ جەمسەرەکە لەوەدا کۆدەبێتەوە، چۆن لە ڕێگەی پارتی دیموکراتی کوردستان و پارتە کوردیەکانی ناو ئیئتلافی ئۆپۆزسیۆنی سوریاوە، کوردیش بەشێک بێت لەو کیانە سوننییە . لەوانەیە ئەمە باشترین دەروازە بێت بۆ تەماشاکردنی دیمەنی هەرێمی کوردستان، کە لە ڕوی سیاسی و ئابوری و کۆمەڵایەتییەوە لە خراپترین ئاستیدایە، بگرە لەبەردەم داڕوخانێکدایە کەس مەزەندەی دەرەنجامەکانی ناکات . بەڵام ئەوەی لەناو دیمەنێکی سیاسی، سۆسیۆ - ئابوری خراپی وەک ئەوەی ئەمڕۆماندا، هەژمونی خۆی هەیەو ڕای

ئاین لەمیتۆدەکانی پەروەردەی کوردستاندا ‌

خالد سلێمان‌ 15/5/2015 ساڵی ٢٠١٢ لەبەر ڕازی نەبونی مەسیحیەکان و کاکەییەکان لەسەر ئەو بەشانەی لە کتێبی “ئاین ناسی” لە میتۆدی خوێندندا، ئەو دوو چاپتەرەی بۆ ئەوان  لە کتێبەکەدا دانرابون لە سەر خواستی خۆیان  لابران. ئەمە هەنگاوی یەکەمی ئەو قەیرانەی پەروەردەیە کە تا ئەم ساتە لە کوردستاندا بەردەوامە. مەسیحییەکان پێیان وابو کە چیرۆکی لە دایکبونی مەسیح بەشێوەیەکی ناڕاست نوسرابو، بۆیە داوای لابردنیان کرد. ئەوەی پەیوەست بو بە کاکەییەکانەوە، بوون بەدوو بەشەوە، بەشێکیان پێیان وایە ئەوان موسڵمانن و نابێت وەک ئاینێکی جیا تەماشا بکرێن، بەشێکی تریان پێیان وایە کە ئاینەکەیان جیایەو ئەوەی لە میتۆدەکەدا نوسراوە ڕاستە. ئەم جیاوازیەش لای ئەوان بوە هۆی لابردنی ئەو بەشەی لە کتێبەکەدا لەسەر کاکەیی نوسرابو. کتێبی ئاینناسی لە قۆناغەکانی  (١٠، ١١، ١٢)ی خوێندندا لە پێناو ئەوەدا بوو کە خوێندکارانی کوردستان جگە لە ئاینی ئیسلام ئاینەکانی تریش بناسن، بەڵام پرۆژەکە لەسەرەتادا - بەتایبەتی لە کتێبی قۆناغی ١٢دا- توشی دوو گرفت بوو، یەکەمیان ئەوەبو کە وانەکانی خوێندن لەسەر مەسیحی و ئێزدی و کاکەیی و ئاینەک...

أزمة المياه تهدّد الشرق الأوسط.. والعراق على الخط الأحمر

خالد سليمان  يشير مدير المعهد العلمي للبيئة في جامعة جنيف مارتن بينيستون إلى ذوبان شبه كلي لثلوج جبال الألب نهاية القرن الحالي، حيث لا يبقى سوى القليل منه في الأعالي. يعود سبب ذوبان هذه الثلوج التي تغذي أنهار (راين، دانوب، بو، رون) ويعتمدها ١٦٠ مليون نسمة في غالبية أنحاء أوروبا للزراعة والنقل والطاقة والغذاء، إلى التغيير المناخي وارتفاع درجات حرارة الأرض، ناهيك عن الازدياد السكاني حيث تشير الإحصائيات المتوقعة إلى وصول نسبة سكان المعمورة إلى ١٠ ملايين نهاية هذا القرن.  كانت هذه الصورة بداية لمؤتمر دولي بعنوان “السلام الأزرق” حول دور المياه في السلام والتنمية المستدامة في الشرق الأوسط نظمه Stratigic Foresight Group وجامعة جنيف بالتعاون مع وكالة سويسرا للتنمة والتعاون الاسبوع الثاني من شهر أكتوبر ٢٠١٥.